Kolejna wiosna
Tremolo pierwiośnia
tkane przez skowronki wibruje między
białym, szarym, zielonym pejzażem.
Wtórujące jemu pasaże gęsi
mrowiły w przestrzeni
wigor wiosennego przesilenia.
Wypłowiałe od zimy poszycie
przebijały przebiśniegi.
Przypudrowaną
szarym śniegiem łąkę
rozpalały dźwięki krokusów.
Wdzięczne bazie
ośmielały mój krok
na horyzont przedwiośnia.
Hejnały żurawi
z moczarowych ostępów
wskrzeszały wdzięczność trwania.
rozścielone łaty zieleni
między zmurszałym śniegiem
zraszają wzrok
jeszcze na wpół zaśnieżony.
Kolejną wiosnę we flakonie natury
stawiam na stole życia,
przy oknie przemijania.
